Hey, ik behoor tot een risicogroep! Hoera! Sinds 8 jaar kanker, 8 jaar ononderbroken chemo, wandelend mirakel! Gaat corona roet in het eten gooien? Who knows…
Vergeef mij mijn – vanuit mijn eigen situatie – wat aparte kijk op de dingen momenteel…
Dit is een zeer ernstige situatie, waar nog steeds onvoldoende mensen de toestand ernstig nemen. Misschien gaat het maar doordringen als mensen in de directe omgeving ziek worden en desgevallend sterven…
Ik moet niet herhalen wat zoveel instanties al herhaald hebben, tot vervelens toe. Was je handen, houd afstand… Blijf binnen.
Mijn kwaadheid over de domheid van de vrijdagavond-afscheidsfuiven is een beetje gezakt, omdat ik denk: ach, ze weten niet beter. Terwijl het mensenlevens kan kosten. Mensen die minder geluk hebben dan ik, als het om immuniteit gaat. Maar ja, de mens blijft een mens… Wat is gebeurd, is gebeurd…
Ik heb echter een paar bedenkingen voor de overheid, en onze “instituties”. Ik hoor de hele dag niks anders dan politici die zeggen voor de camera’s: “first things first”. Mja. Kinderen thuis houden, het onderwijs valt stil voor drie weken. En wat gebeurt er? Na een paar dagen hoor ik dat de kinderen in ons onderwijs toch – oeioeioei – die eindtermen moeten halen, dat ze thuis taken moeten doen, dat scholen bakken richtlijnen sturen aan de ouders om hun kinderen in dat leerproces te begeleiden.
WTF?? Dus: mensen moeten telewerken, ondertussen hun kinderen de hele dag bezighouden, begeleiden in schooltaken, eten maken, nieuwe leermethoden-op-afstand leren, ondertussen hun eigen veranderde situatie aanleren, en dan nog eens alle voorschriften naleven.
En dan – echt waar – ouders uitnodigen om naar de school te komen om bundels lesstof op te halen om thuis te verwerken… Gaan ze die bundels ontsmetten dan? Ouders apart laten binnenkomen? Latex handschoentjes aandoen bij de overhandiging?
Jongens, wat een bekrompen Vlaanderen is dit? Ik heb zelf geen kleine kinderen meer, en ik ben ziek, dus ik blijf in deze buiten schot. Maar hoe belachelijk is dit?! Moeten al die leerkrachten, onderwijzers, verplegers, zorgkundigen dat allemaal ineens tot een goed einde brengen? Drie weken thuis zal heus geen idioten maken van onze scholieren… First things first.
In plaats van de belasting op ouders te verhogen, zou men beter de aandacht richten op aangenamere en nuttiger methoden om deze periode door te komen. Het kost al energie genoeg om je constant bewust te zijn van al de nieuwe maatregelen die je in acht moet nemen. Neem daar een job bij, en de gewone opvoedkundige taken, en dan moeten ouders zichzelf ook nog in allerijl gaan omscholen tot fulltime leerkracht???
Komaan. Be real.
In het nieuws tonen ze vanavond gezinnen waar dat allemaal goed geregeld is. Met twee ouders. En wat met alleenstaande ouders? Of co-ouderschappen? Ouders die in vechtscheidingen zitten? Ouders die zelf ziek zijn, of gewoon geen tijd hebben? Wat moeten hun kinderen dan? Terug naar school binnen een maand met een zogenaamde leerachterstand?
Het zal duidelijk zijn dat ik geen fan ben van ons onderwijssysteem, en de bureaucratie die ermee gepaard gaat. Nooit geweest, never will be. Er gaat meer aandacht naar de papierwinkel dan naar het lesgeven op zich.
Onderwijssector, stop de regelneverij, en stop met extra belasting te leggen op iedereen die het in deze periode sowieso moeilijk genoeg heeft. Al die mooie woorden en oproepen over creativiteit vind ik volslagen belachelijk. Er is geen ruimte voor creativiteit als “de overheid” alle tijd volstopt met procedures, regels, richtlijnen… “omdat we zeker – oeioeioei – geen drie weken zonder les kunnen”….
Het is niet het goeie moment. Ik zou bijna zover gaan om mensen op te roepen zich geweldloos te verzetten tegen het bombardement aan richtlijnen vanuit die hoek. Er zijn belangrijker dingen aan de orde.
First things first, als onze onderwijssector dat nu ook eens snapte…
Triestig, dom Vlaanderen.
Kankerekikooknieaandoen (hèhè) 